Şu meşhur lafı bilirsiniz: “Terzi kendi söküğünü dikemezmiş.” Yani, kendi işimizin ustası olsak da, sıra kendimize gelince bir tuhaf oluruz. Peki, bu durum turizm sektörünün o renkli, hareketli çalışanları için de geçerli mi? Bir turizmci, yani o kadar otel görmüş, uçak bileti kesmiş, tatil organize etmiş insan, kendi tatilinde gerçekten turist olabiliyor mu? Gelin, bu mesleki deformasyonun eğlenceli hallerine bir göz atalım!
“İş Gözüyle Tatil”: Neredeyse Bir Inspection Görevi! (Ve Biraz da Raporlama)
Bir turizmci tatile çıktığında, o “relax” moduna girmesi bazen epey zaman alabilir. Lobiye adım attığı an başlar mesleki deformasyon: “Aa, şu lamba sanki biraz sola kaymış,” ya da “Resepsiyonist çok gergindi, kesin shift sorunu var.” Otel odasına girdiğinde çarşafların ütüsünü, yastıkların kabarıklığını, hatta banyodaki duş başlığının markasını bile süzer!
Ama durun, bu kadarla kalmaz! Yemekte etrafı şöyle bir süzer, “Acaba doluluk oranı kaç bu otelde? Şu masadaki aileler Alman mı, Rus mu? Hangi pazarlarla çalışıyorlar acaba?” diye içinden geçirir. Belki de akşamüstü havuz başında elinde kokteyliyle otururken, cep telefonundan gizlice RevPAR hesaplamaları yapar! Normal bir turist kahvaltı büfesindeki poğaçalara odaklanırken, turizmci “Bu kruvasanlar taze mi, dondurulmuş mu?” diye düşünür. Resmen tatil değil, gizli bir inspection görevi, üstüne bir de mini pazar araştırması gibidir!
Kendi Torpilini Kendi Yapan Adam!
Turizm sektöründe çalışmanın en büyük “avantajı” (ki bu mesleki deformasyondan sayılmaz) nedir? Elbette, içeriden bilgi ve fırsatlar! Bir turizmci, tatile çıkarken son dakika indirimlerini, özel kontratları, hatta eş dost indirimlerini kovalayan bir dedektif gibidir. Normal insan saatlerce internette “en ucuz bilet” diye gezerken, o tek bir telefonla ya da içeriden bir iki tıkla kendine kral dairesini pansiyon fiyatına kapatabilir. Sonra da etrafta “Çok uygun buldum!” diye hafif bir gururla dolaşır. Yani evet, terzi kendi söküğünü en şık kumaşla diker diyebiliriz!
“Aman Bir Problem Çıkarsa”: Kriz Yönetimi Tatilde de Devam Ediyor!
Bir turizmcinin bavulunda her zaman bir “B planı” vardır. Uçak rötar mı yaptı? O sakinliğini korur, çünkü zaten binlerce rötar görmüştür. “Kesin ekip değişimi vardır ya da slot bekliyorlardır.” Otel odası hazır değil mi? “Olabilir, sistemi çökertmişlerdir.” Yani stres seviyeleri sıfıra yakındır. Onlar için beklenmedik bir durum, tatilin adrenalin dozu sayılır. Hatta belki de içten içe “Acaba ben olsaydım bu krizi nasıl yönetirdim?” diye düşünerek kendi içlerindeki süper kahramanı test ederler!
“Nereye Gideyim?” Kararsızlığı: Seçenek Cennetinde Kaybolmak!
Sektörde binlerce destinasyon, otel ve aktivite seçeneği varken, sıra kendi tatiline gelince turizmcinin kafası allak bullak olabilir. “Tayland mı? Ama Mısır da çok uygun. Aaa, Karadağ’da yeni bir otel açılmıştı…” İşte bu, seçeneklerin bolluğundan kaynaklanan tatlı bir ıstıraptır. Her zaman “daha iyisi” olabileceği fikriyle boğuşurlar. En sonunda ya rastgele bir yere bilet alıp giderler ya da evde pineklerler… Ne de olsa, tüm dünyanın tatil rotasını avucunun içinde tutan birinin, kendi rotasını bulması en zor iştir!
“Gizli Müşteri” Modu: Her Detayda Bir Puanlama!
Turizmcinin en derin mesleki deformasyonu belki de budur: İstemsizce bir “gizli müşteri” moduna geçmek. Restoranda garsonun gülümsemesinden, havuz kenarındaki şezlongların temizliğine, transfer aracının şoförünün kibarlığından, animasyon ekibinin enerjisine kadar her detay zihninde bir puana dönüşür. “Bu hizmet kalitesiyle beş yıldız değil, dört buçuk alır,” ya da “Uçakta ikramlar geliştirilmeli, rakip firmalar daha çeşitli sunuyor,” diye iç sesleri yükselir. Bu durum bazen etrafındakileri çileden çıkarsa da, turizmci için vazgeçilmez bir alışkanlıktır. Ne de olsa, her tatil, bir sonraki iş stratejisine ilham verecek potansiyel bir veri kaynağıdır!
Nostalji ve “Keşke Şurada Olsaydım” Anları:
Bir turizmci için tatil, bazen de geçmişteki başarılarını veya kaçırdığı fırsatları anımsama platformu olabilir. “Ah, şu oteli X yıl önce biz de kontratlamaya çalışmıştık,” ya da “Şu adaya ilk turu biz çıkarmıştık, şimdi ne kadar popüler oldu!” gibi cümleler eksik olmaz muhabbetlerinden. Kendi tatillerinde bile, eski müşterilerinin nasıl mutlu olduğunu hayal ederek hafif bir nostaljiye kapılırlar. Çünkü her tatil yeri, onların geçmişteki bir projesine, bir başarısına veya kaçırdığı bir şansa gönderme yapar.
“Bu Sezon da Bitti!” ve Yeni Sezon Sendromu:
Tatil sezonu, turizmci için genelde “işin en yoğun olduğu dönem” demektir. Kendi tatilini sezon bitimine erteleyenler, nihayet o dinlenme anına kavuştuklarında bile bir rahatsızlık hissederler. Çünkü zihinlerinde sürekli “Acaba yeni sezona hangi trendler damga vuracak? Şezlonglar yeterli miydi? Otelin yenilenmesi mi gerekiyordu?” gibi sorular döner durur. Tatil, onlar için bir “enerji toplama” süreci olmaktan çok, yeni sezona hazırlık için bir “durup düşünme” ve “gözlem yapma” fırsatıdır adeta. Bir yanları dinlenirken, diğer yanları sürekli gelecek sezonun planlarını yapmaya başlar.
Uçak, Otel, Acenta… Herkes Bir Aile: Tanıdık Yüzler ve Sohbetler:
Bir turizmcinin tatili, bazen de bir nevi sektör buluşmasına dönebilir. Havalimanında check-in yaparken, eski bir otel müdürüyle karşılaşmak; bir restoranda yemek yerken, yıllar önce çalıştığı acentadan bir meslektaşına denk gelmek… Bu durum, onların tatilini sadece dinlenme değil, aynı zamanda bir sosyalleşme platformuna çevirir. Mesleki sohbetler, dedikodular ve “sektör nereye gidiyor” analizleri, tatil keyfinin arasına serpiştirilen kaçınılmaz molalardır. Ne de olsa, bu büyük ailede herkes birbirini tanır ve her karşılaşma, bir fincan kahve eşliğinde sektörün nabzını tutma fırsatına dönüşür.
“Tatilim Çok Kısa!”
Tüm bu mesleki deformasyonların, gözlemlerin ve analizlerin sonunda turizmcinin kendine sorduğu en büyük soru, ironik bir şekilde çok basittir: “Bu kadar kısa mı sürdü?” Evet, binbir planla, hesapla, içeriden bilgiyle gidilen o rüya tatil, çoğu zaman göz açıp kapayıncaya kadar biter. Çünkü onlar için tatil, sadece dinlenmek değil, aynı zamanda gelecek işler için ilham toplamak, yeni pazarları koklamak ve sektördeki yerini bir kez daha tartmaktır. Bu yüzden de, tam adapte olup keyfini çıkarmaya başladıkları anda, dönüş uçağının saati gelir çatar. Ve geriye sadece, bir sonraki tatili (ve tabii ki bir sonraki “gizli müşteri” raporunu) planlama hevesi kalır.
